سروده ای زیبا از اهل دلکجایند آنان که
در صحنه پیکار ، شمشیرهاشان را از غلاف بیرون کشیده ، هر گوشه از میدان
نبرد را دسته دسته و صف به صف فرا می گرفتند ؟ آنان جوانمردانی بودند که در
پایان هر مصاف از بقاء زندگانی بازگشته از کارزار سپاه خود ، شادمان نمی
شدند و از بابت مرگ سرخ کشتگانشان از کسی تسلیت نمی خواستند ، چشمانشان از
شدت گریه خوف بر درگاه جلال ربویی به سفیدی گراییده ، شکم هاشان بر اثر
روزه داری لاغر گشته و پوست لبانشان بر اثر مداومت بر دعا و ذکر حق خشکیده.
رنگ رخسارشان از فرط شب بیداری زرد گشته و غبار فروتنی و تواضع چهرهاشان
را پوشانده آنان برداران من هستند که از این سرای فانی سفر می کنند پس
سزاوار است که تشنه دیدارشان باشیم و از اندوه فراقشان انگشت حسرت بر لب
بگزیم . امیرالمومنین علی (ع) - نهج البلاغه - کلام 120
یادگاری از صادق عباسی از بوشهر دوستدار و خادم همه شهداء شادی روح همه شهدا صلوات
براي نمايش ادامه اين مطلب بايد عضو شويد !
اگر قبلا ثبت نام کرديد ميتوانيد از فرم زير وارد شويد و مطلب رو مشاهده نماييد !
زندگینامه شهید سید مرتضی آوینی 
